گلرخ ابراهیمی ایرایی و آتنا دائمی به حبس محکوم شدند

 گلرخ ابراهیمی ایرایی، زندانی سیاسی سابق و آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین از بابت پرونده ای که در دوران حبس علیه آنها گشوده شده بود، توسط دادگاه انقلاب تهران هرکدام به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری دیگر و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم شدند. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این دو شهروند در تاریخ ۲۸ خردادماه در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شده بود. آتنا دائمی هم اکنون در زندان اوین در حال تحمل حبس است و گلرخ ایرایی در فروردین سال جاری با پایان دوران محکومیت و با تودیع قرار از بابت این پرونده، از زندان آزاد شده است.

تداوم محرومیت‌های درمانی؛ گزارشی از آخرین وضعیت آرش صادقی در زندان رجایی شهر کرج

  آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج علیرغم گذشت بیش از ۸ ماه از عمل جراحی دست وی که جهت خارج کردن تومور سرطانی صورت گرفته بود، به دلیل کارشکنی مسئولین زندان از اعزام به بیمارستان، انجام شیمی درمانی و ادامه روند درمان محروم مانده است. این زندانی علاوه بر عفونت شدید ناحیه جراحی شده، تورم و کبودی و آسیب دیدگی عصب های حسی دست راست، به دلیل اثرات اعتصاب غذای طولانی از ماه‌ها قبل نیز دچار مشکلات گوارشی نیز شده است. تورم و آسیب دیدگی عصب های حسی به دلیل مصرف بی رویه آنتی بیوتیک و عدم درمان موثر رخ داده است.

احضار مجدد آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی به دادسرای اوین-نامه سرگشاده آتنا دائمی

  آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، دو کنشگر مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین روز جاری مجددا توسط مسئولین زندان به شعبه ۵ دادسرای اوین احضار شدند. این دو کنشگر مدنی به دلیل عدم ابلاغ رسمی که باید حداقل ۵ روز پیش از موعد دادگاه و به صورت رسمی به آنان ابلاغ می‌شد از حضور در این دادسرا خودداری کردند. این افراد پیشتر نیز در تاریخ ۲۲ آبان‌ماه به همین شیوه به این شعبه احضار شده بودند. آتنا دائمی روز جاری با انتشار نامه‌ای سرگشاده نسبت به این احضار واکنش نشان داده و دلایل خود را مبنی بر عدم حضور در دادسرا و غیر مستقل بودن دستگاه قضا اعلام کرده است. در بسیاری از موارد مشابه این قبیل احضارها به پرونده‌سازی علیه زندانیان توسط مسئولین زندان یا نهادهای امنیتی منتهی شده است.

نامه سرگشاده گلرخ ابراهیمی ایرایی در باب لزوم توجه به وضعیت سهیل عربی

  گلرخ ابراهیمی ایرایی، کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین در واکنش به صدور حکم سه سال حبس و سه سال تبعید در پرونده جدید علیه سهیل عربی، زندانی عقیدتی محبوس در زندان تهران بزرگ، نامه‌ای سرگشاده نوشته و گفته است که “پس از ایجاد شرایطی سخت و محروم نمودن سهیل عربی از ملاقات دخترش، حالا سعی دارند تا با تبعید او به ناکجاآباد و قرار دادن او در شرایطی مشابه ارژنگ داوودی و غلامرضا کلبی اذهان را به نبودنش عادت دهند و بگذارند به مرور در سیاه چال‌هایشان از بین برود”.

محرومیت از ملاقات برای سه زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین

  روز سه‌شنبه ۱۰ مهرماه، مریم اکبری منفرد، گلرخ ایرایی و آتنا دائمی سه تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین با دستور شفاهی رئیس بند زنان این زندان به مدت سه هفته از ملاقات با خانواده محروم شدند. دلیل این امر درگیری لفظی و شعار دادن توسط این زندانیان در سالن ملاقات عنوان شده است.

پیام زندانیان سیاسی زن زندان اوین در واکنش به اعدام سه زندانی سیاسی

  نرگس محمدی، نسرین ستوده، گلرخ ابراهیمی ایرایی، مریم اکبری منفرد، آتنادائمی، آزیتا رفیع زاده و نگین قدمیان هفت تن از کنشگران مدنی و زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، طی پیامی در واکنش به اعدام “لقمان مرادی”، “زانیار مرادی” و “رامین حسین پناهی” این واقعه را تسلیت گفتند. سه زندانی سیاسی مورد اشاره روز شنبه ۱۷ شهریورماه در یک روند پرابهام حقوقی و علیرغم اعتراضات بین‌المللی، در محل نامعلومی در استان تهران اعدام شدند.

پس از ۸ ماه، محرومیت آرش صادقی و گلرخ ایرایی از ملاقات کماکان ادامه دارد

  آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج و همسر وی گلرخ ابراهیمی ایرایی که در بند زنان زندان اوین به سر میبرد، از بهمن ماه سال گذشته از ملاقات با یکدیگر محروم مانده اند، محرومیت غیرقانونی این زوج از دیدار با یکدیگر با توجه به نتیجه آزمایشات جدید مبنی بر ابتلای آقای صادقی به نوع بدخیم سرطان استخوان باعث افزایش نگرانی از بابت سلامت و وضعیت جسمی وی شده است. با پیگیری خانواده این دو زندانی مشخص شده دلیل محرومیت آنان از ملاقات مخالفت غلامرضا ضیایی، رئیس زندان رجایی شهر کرج است.

نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم؛ نامه مریم اکبری و گلرخ ایرایی به مناسبت سالگرد اعدام های ۶۷

  اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ واقعه‌ای بود که طی آن به فرمان آیت الله خمینی، چندین هزار زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان‌های نظام جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های مرداد و شهریور ۱۳۶۷ به شکلی مخفیانه اعدام و در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند. مریم اکبری منفرد و گلرخ ایرایی دو کنشگر مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین به مناسبت فرا رسیدن سالگرد اعدام‌های مورد اشاره نامه‌ای سرگشاده خطاب به افکار عمومی نوشته و گفتند “آنان رفتند اما با خون خودشان سقف‌های ناباوری و ناامیدی را از هم شکافتند و به اسارت و بندگی و تسلیم و رذالت در هیچ شرایطی تن ندادند؛ چه در میدان تیر و چه بر بالای چوبه‌های دار. آنها بهای سنگین آزادی را پرداختند و جریان روشنگر و رشادت‌های آنها به رغم همه دسیسه‌ها و خاکسترهایی که بر سرشان ریختند هر روز و هر لحظه ادامه یافت. “.

گلرخ ایرایی : هر حنجره‌ای را که فریاد می‌شود، به سرب داغ آغشته می‌کنند

  گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی که اخیرا پس از ۷۲ روز اعتصاب غذا از زندان قرچک به اوین بازگشته در نامه‌ای ضمن تشکر از حامیانش در دوران اعتصاب غذا، از فرزاد کمانگر یاد کرده و همچنین عنوان کرده که «تا آزادی زینب جلالیان ، تا رهایی رامین حسین پناهی … تا رسیدن به جامعه‌ای که در آن نه بیداد فقر باشد و نه واهمه‌ی شکستن قلم، قطره‌ای از دریای حضورتان خواهم بود.»

اطلاعیه در خصوص خطر برای جان فعالان مدنی

جان فعالان مدنی، گلرخ ایرایی، آتنا دائمی، عبدالفتاح سلطانی، حمزه درویش، ولی الله تقی زاده، محمدصالحی و… در خطر است

هتک حرمت ونقض کرامت انسانی و بازداشت های غیر قانونی،حدود ۴۰ سال است که در سیستم قضایی و دولت جمهوری اسلامی ایران مرسوم بوده و همچنان ادامه دارد. تا جایی که عده ای ازکنشگران مدنی  به دلیل انتقاد و ابراز عقیده ،عدم آزادی بیان و عدم رعایت حقوق انسانی در زندان ها به سر می برند و برای اعتراض به شرایط غیرانسانی در زندان ها و ناعدالتی ها در اعتصاب غذا هستند نامهایی همچون گلرخ ایرایی، آتنا دائمی، عبدالفتاح سلطانی، حمزه درویش، ولی الله تقی زاده، محمد صالحی و…از جمله افرادی هستند که به دلایل غیر موجه در زندان، در شرایط نا معلوم و در اعتصاب غذا به سر می برند، که اینها نمونه آشکار نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است.

تمامی انسانها در هر زمینه دارای حقوق هستند از جمله در زندان ! اما حقوق آنها به راحتی پایمال می شود .

به راستی چه ارگان یا نهادی مسئول و پاسخگوی این جنایات هستند؟

با وجود غیر قانونی بودن بازداشت شدگان ذکر شده، آنها از ابتدایی ترین حق خود محروم هستند!

• محروم از خدمات بهداشتی و درمانی.
• محروم از حق مرخصی.
• محروم از امکان ملاقات و تماس تلفنی.
• محروم از ملاقات و مکالمه با وکیل.
• ضرب وشتم در شرایط بیماری و ناتوانی ناشی از اعتصاب غذا.
• انتقال به سلول انفرادی .
• تبعید به زندان های دیگر بر خلاف روند معمول قضایی .

تمامی این اقدامات با دخالت مستقیم نهادهای امنیتی و حفاظتی از جمله وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه ،صورت می گیرد.

اما در این بین چه بسیار هم پیمانانی هستند که جهت حفظ جان این دربندان  ضمن اعلام حمایت و دلجویی، پایان اعتصاب را خواستار شدند.مجید اسدی، سعید شیرزاد، مریم اکبری منفرد و بتازگی بیش از ۷۰۰ تن از فعالان مدنی و خانواده های زندانیان سیاسی طی نامه ای از بانوگلرخ ایرایی خواستند تا به اعتصاب غذای خود خاتمه دهد.

ماده پنج اعلامیه جهانی حقوق بشر: احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.

اصل سی و نه قانون اساسی حکومت اسلامی ایران: هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است.

ما اعضاء کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو ضمن پاسداشت مبارزات مدنی و صلح جویانه در سراسر دنیا که در جهت حفظ یا استرداد حقوق بشری باشد، خواهان ضمن حفظ استقلال و به کارگیری قضات صالح و بیطرف، با استناد به ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، موجبات آزادی بدون قید و شرط و فوری کلیه زندانیان سیاسی و اعتقادی را فراهم کرده و با استناد به اصل۳۹ قانون اساسی با متخلفینی که باعث وارد آوردن لطمات جدی به روح وجسم زندانیان شده اند برخورد شود.